هرس زیتون و هدف از هرس میوه دهی؟
هرس زیتون:
هدف اصلی هرس درخت، تنظیم رشد و تولید درخت است.
در درخت زیتون هرس به دو شکل هرس فرم (تربیتی) و هرس میوه دهی انجام می گیرد.
هدف از فرم دادن درخت زیتون مثل سایر درختان، ایجاد اسکلتی مناسب است.
بعد از کاشت نهال زیتون باید نهال از ارتفاع ۸۰-۱۰۰ سانتی متری بالای سطح خاک، قطع گردد.
در سال دوم و سوم عمر، درخت باید به صورت یک تنه و شاخه های اصلی
به تعداد ۳-۴ شاخه در جهت های مختلف باشد
و نسبت به هرس مابقی شاخه های اقدام گردد.
برای جلوگیری از رشد طولی زیاد و کوتاه نگه داشتن درختان،
قسمت انتهایی شاخه ها باید به اندازه ۲-۳ سانتی متر سرزنی گردند.
بهترین زمان برای انجام عملیات هرس، در اسفند و قبل از شروع فعالیت مجدد درخت می باشد.
در ضمن، دوره سرما نیز باید طی شده باشد.
هرس باید به صورت سالانه انجام شود
و حتی در بهار و تابستان نیز برای حذف پاجوشها اقدام گردد؛
زیرا پاجوشها به عنوان یک مصرف کننده قوی عمل می کنند
و با میوه ها برای جذب آب و مواد غذایی، رقابت می کنند.
هرس شدید در سال های اولیه بر روی رشد گیاه اثری بازدارنده دارد
و شروع زمان باردهی را به تاخیر می اندازد.
در باغات با تعداد بیش از ۱۵۰ اصله در هکتار به منظور ایجاد فضای لازم برای نورگیری و
همچنین استفاده از ماشین های برداشت، درختان باید یک تنه اصلی داشته باشد.
هرس میوه دهی:
هدف نهایی هرس میوه دهی، بالا بردن تولید درخت به وسیله تحریک شاخه های یک ساله به تولید گل و میوه می باشد.
چنانچه درخت مسن و ضعیف است
باید هرس به مقدار بیشتری انجام شود
تا تشکیل شاخه های جدید تحریک گردد.
میوه های روی شاخه های خارجی تاج و در محل آفتابگیر، درشت تر و دارای روغن بیشتر هستند؛
به همین علت هرسی مناسب است که حالت کروی داشته و فرورفتگی و بیرون آمدگی بیشتری داشته باشد،
چون در این حالت سطح بیرونی و بیشتری دارد و تولید محصول بیشتر خواهد بود.
خم کردن شاخه ها به طرف زمین، رشد انتهایی شاخه را تضعیف و میوهدهی را تحریک می کند.
پس از یک برداشت سنگین، هرس باید سبک باشد.
زیرا شاخه های باقی مانده می توانند جوانه های گل کافی به وجود آورده
و محصول مناسبی برای سال بعد تولید کنند.
از طرف دیگر، تنک کردن شاخه ها باید در سالهای پس از یک تولید کم که گل زیادی تولید کرده اند، انجام گیرد
۱ دیدگاه
[…] هرس زیتون و هدف از هرس میوه دهی؟ […]